Erzgebirgisch.

Deß ihr aah wüßt, wie’s bei uns su zugieht, sei die paar Zeiln hier erzgebirgisch geschriebn.

Ihr liebn Leit, ihr habt nu schie stundenlang nooch erzgebirgischen Weihnachtszeig gesucht. Nu seid ihr zun Glück bei uns gelandt. Mir sei kaa Shop, bei uns gibbts aah kenn Rabatt un aah kaa extra Aktion. Heitzetog gibbts ja su viel Weihnachtszeig, wu’s enn su richtig schlacht ward. Mannle mit Schlitzaagn, Schwibbbögn aus Plaste, wu ruck-zuck alles haargestellt ward un fertig is. Des wos mir nooch altn Vorlagn haarstelln, gobs schie vor uhgefaar hunnert Gahrn bei uns. Jeds Taal ward haargenau vun uns noochgebaut. Des ganze handwarkliche Hantiern hot senn Preis.

Wenns dodorzu Frogn gibbt, rufft aafach ah, rufft fei ah! Meest’ns gieht aans na ans Telefon!

„Ufenbild“ – wos kennt des sei?
E Gedicht von Dagmar Meyer (November 2014)

Wos, e Ufenbild kennt ihr net?
Ne do wards hächste Zeit
deß ihr eich mol orkunden tut
drüm macht des när glei heit.

Do sog iech dir, do machst de Aagn
su eine schiene Sach
schie früher tat des Zeig wos taagn
do haats enn Fremden flach.

E Ufenbild, des is wos Schiens
aus Blach ward des gemacht.
Motive gibbts do paarerlaa
vun Ustern bis Weihnacht.

Un stellt morsch nort benn Ufen hie
do trebbt de Wärm des ah
des dreht – und dreht siech, ach, wie schie
wie tut mr siech do frah.

Drüm härt ihr Leit, un seid gescheit
im Internet do stiehts
do klickts när ah, emende heit
und ganz genau, su giehts.

Ja, ja – im Arzgebrig is schie
mit de „Ufenbilder“
e jeder setzt siech gern miet hie
bei de „Ufenbilder“.